อุ ปมา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2 / 11

ประโยค - สมุทปา สาสาทกาย นาม วิญญุตกาม อตฺโถนา (ป). มนุสสเทิ คุณมนาน ฆิตุกฺมิ วิญฺญูณ อติภูมิ มิส อติภูมิ นาม ฯ คติฏิ มัส๚ อปริสงฺกิตนฺติ ปา ชนฺติพุทธนฺติ ปา กมฺมิ ฯ อิส สานนฺ ฆิตุกฺ ชา ฏ ป วิญฺญุต ม

เนื้อหานี้เกี่ยวกับหลักคำสอนในพุทธศาสนา ที่กล่าวถึงสถานะต่างๆ ของมนุษย์และความสำคัญของการปฏิบัติธรรม โดยอ้างถึงคำสอนที่มาจากพระพุทธเจ้า เพื่อเป็นแนวทางในการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและพ้นทุกข์ นอกจากนี้ย

ประโยค - สมุนไพรสำคัญ นาม วิจิตรฤทธิ์ อุดม โอชนา (ฤทธิ์โยภาโค) - หน้าที่ 59 ภูตู่ปี คุณโภชน์ โอฬิตติ อาหาร ปฏิกรณ์คนเมว หิ อุดม ปมาณนิติ อาทิตย์ลิ สุกาญาเปา ฯ ธิตสุชาวาดิ ธิตสุเว ภิญญู นิทราภรณ์ ฯ

เนื้อหาในหน้านี้เกี่ยวกับคุณค่าของสมุนไพรที่สามารถใช้ในการปรุงอาหารและการดูแลสุขภาพ ถ่ายทอดโดยการพูดถึงหลายสมุนไพรที่มีความสำคัญในการใช้ชีวิตประจำวัน และอธิบายถึงวิธีการที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้อย่า

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 66 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 66 สนุกมาน ฯ สุฏฺฐ ธาริย์เต สนธารณ์ ฯ สนุกมานัญจ สนธารณญจ สนุกมานสนธารณ์ ฯ สนุกมานสนธารณ์ เอว มา

บทนี้นำเสนอถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ซึ่งมีการอภิปรายถึงแนวคิดและวิธีการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ตลอดจนหลักการที่สำคัญในทางการศึกษา ซึ่งสามารถช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจและนำไปใช้ประโยชน์ได้ โดยการศึกษาเนื้อ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 473 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 474 หิต...ณ ฯ หิต...ณ ลูกขณ์ ยสสา สา หิต.....ลูกขณา ฯ ปเรส ทุกข์ ปรทุกข์ ฯ ปรทุกขสฺส อปนยน์ ปร.

ข้อความนี้เน้นความสำคัญของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และหลักการต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งอธิบายถึงสภาวะของจิตใจ การเข้าใจทุกข์และสุข โดยมีการบรรยายถึงสถานะต่าง ๆ ในคัมภีร์ อีกทั้งการศึกษาธรรมะที่มีผลต่อพฤติกร

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสกุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 152 วิสุทธิมคเค ตโต ปณีตตรา จตฺตเถ สพฺพปปณีตตรา ตตฺถ กิญจาปิ ตานิ จตุตาริปิ ปาสาทตลาเนว นตฺถิ เนส์ ปาสาทตลภาเวน วิเสโส ปญฺจกามคุณสมิทธ

เนื้อหาในส่วนนี้กล่าวถึงวิสุทธิมคฺคซึ่งเน้นถึงการพัฒนาและการศึกษาสำหรับผู้ที่ต้องการเข้าถึงความรู้ที่ลึกซึ้ง ยกตัวอย่างการสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและประสบการณ์ในการปฏิบัติธรรมที่แตกต่างกันในบรร

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 218 วิสุทธิมคเค อโนนต์ จิตต์ โกสชฺเชน น อิญฺชตีติ อาเนญช์ อนุนุนต์ จิตต์ อุทธัจเจน น อิญชตีติ อาเนญช์ อนภันต์ จิตต์ ราเคน น อัญชาติ อา

เอกสารนี้กล่าวถึงมูลฐานของจิตและการแสดงออกของจิตในสถานการณ์ต่างๆ มีกลไกและปัจจัยที่สำคัญในการพัฒนาจิตที่อาจทะลุผ่านกิเลสและสำหรับการเข้าใจทางธรรม อธิบายถึงวิธีการตรวจสอบและจัดการกับอาการของจิต โดยอ้าง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 110 ความที่ศีลเป็นศีลขาดเป็นต้น พึงทราบว่าท่านสงเคราะห์ด้วย ความแตก (แห่งสิกขาบท) ซึ่งมีลาภเป็นต้นเหตุประการ ๑ ด้วย เมถุนสังโยค ๓ ประการ ๑ ดังกล่าวมาฉะนี

ในเนื้อหานี้อธิบายถึงความสำคัญของศีลในการปฏิบัติธรรม โดยนำเสนอถึงศีลที่ไม่ขาดและวิธีการรักษาความบริสุทธิ์ของศีลผ่านการทำคืนสิกขาบทและการหลีกเลี่ยงบาปธรรมต่างๆ เช่น โกธะ อุปนาหะ รวมถึงการบังเกิดคุณทั้ง

Here's the OCR result from the image: ประโยค (ต) - สมณคฺปาสํ ว่ากา นาม วีณอิฏฺเฏ อุตฺต โโยชน (ปฐม มโน ภาโค) - หนี้ที่ 586 นิวุตตเณ ตุมมุ จิวโร คเหววา รุ่งเร อิติ ภทติ อิติ นาติ อภัย มญฺเญ ตุมมุ ปฏิจ

เนื้อหานี้สำรวจและอธิบายเกี่ยวกับข้อความในพระพุทธศาสนา ว่าด้วยสมณคฺปาสํ และวีณอิฏฺเฏ อุตฺต โโยชน โดยนำเสนอแนวคิดที่สำคัญเกี่ยวกับการมีอยู่และการแสดงออกทางจิต เพื่อให้ผู้อ่านได้เข้าใจเคล็ดลับในปรัชญาแล

ประโยค - สมุนไพรตำราก้านาน วินิษฏูลก (ติใย ภาโค) - หน้า ที่ 116 อุดตราย อนุทิสยา กิน มีฺดุตม์ อุกี ตลาดตี เอเด อุกี นิยมตุนติ เอกาด ปน อุดตรา ปูน ปรุงลายา ทิสาย ก็ นิยมุตตุ ปปพิโต นิโมติ ติโอ้ ปปพิโต

เนื้อหาบทนี้กล่าวถึงสมุนไพรที่มีการศึกษาและการใช้ในวิทยาศาสตร์การแพทย์ โดยกล่าวถึงความนิยมและการประยุกต์ใช้ของสมุนไพรในสังคมโบราณ รวมถึงอธิบายเกี่ยวกับคุณสมบัติของสมุนไพรและวิธีการนำไปใช้ในชีวิตประจำว

๒๔๐ เทเสตนฺนํ อนารมภ์ สปริกฺกมน์, สารมุเภ เจ ภิกฺขุ วตฺถุสฺสฺ อปริกฺกมเน สญฺญาจิกาย กุฎีกาเรยย, ภิกขู วา อนภิเนยฺย วตถุเทสนาย, ปมาณ วา อติกกาเมยย, สงฺฆาทิเสโส ๗. มหลุลกมฺปน ภิกขุนา วิหาร การยมาเป็น สส

บทความนี้นำเสนอแนวทางการเทศนาและการสอนธรรมะของภิกขุ โดยเน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติตามหลักศาสนา และการมีทัศนคติเชิงบวกในการสื่อสารกับชุมชน รวมถึงการแสดงถึงคุณธรรมและจริยธรรมของภิกขุขณะปฏิบัติธรรม.

บทที่ 8 สามัญญผลเบื้องสูง พระธรรมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทำให้พระเจ้าอชาตศัตรูทรงรู้สึกประทับใจ และศรัทธา ในพระธรรมวินัยเป็นอย่างยิ่ง ทรงเคารพเทิดทูนพระพุทธคุณไว้สูงสุด ทั้งประจักษ์แจ้งในพระอัจฉ

บทที่ 8 ของหนังสือเล่มนี้เน้นไปที่สามัญญผลเบื้องสูงซึ่งพระพุทธเจ้าทรงสอนได้ให้แก่พระเจ้าอชาตศัตรู พระองค์ได้สอนถึงการบรรลุมรรคผลนิพพานที่ต้องการสมาธิภายในลึกซึ้ง โดยการวางใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 เพื

หลักสําคัญอยู่ว่า ต้องอบรมใจให้เป็นสมาธิแน่วแน่ให้ได้เสียก่อน โดยการวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นที่ตั้งถาวรของใจ เมื่อใจของผู้เจริญภาวนาเป็นสมาธิแน่วแน่ยิ่งขึ้น ไม่ชัดสาย สงบนิ่ง มั่นคงอยู

การฝึกสมาธิจำเป็นต้องฝึกใจให้ถาวรที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งจะทำให้เกิดความนิ่งและใสบริสุทธิ์เมื่อทำได้สำเร็จ ผู้ฝึกจะเห็นดวงกลมสุกสว่าง สภาวะนี้เกิดจากความสงบระงับของกิเลส ทำให้สามารถบรรลุฌาน ๔ ระดั

นอกจากนี้ พระอรรถกถาจารย์ ได้อธิบายขยายแสดงจำนวนกิเลสที่มีมากมายไว้ว่า “อนึ่ง เพราะพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ได้ทรงหักกิเลสเครื่องเร่าร้อน กระวนกระวายทุกอย่าง ตั้งแสนอย่าง มีประเภท คือ โลภะ โทสะ โ

บทความนี้นำเสนอการอธิบายกิเลสที่มีอยู่ในพระพุทธศาสนา โดยพระอรรถกถาจารย์ได้กล่าวถึงจำนวนและประเภทของกิเลสที่มีอยู่มากมาย เช่น โลภะ โทสะ โมหะ สาเหตุที่ทำให้กิเลสปรากฏแฝงในรูปแบบต่าง ๆ และการจัดแบ่งกิเลส

3. มิจฉาทิฏฐิ ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม เช่นเห็นว่า พ่อแม่ไม่มีพระคุณ เห็นว่า บุญบาปไม่มี เห็นว่าโลกนี้โลกหน้าไม่มี เป็นต้น ไม่เพียงแต่ไม่รู้เท่านั้น ยังคิดผิดเห็นผิดอีกด้วย เป็นขั้นกรรม คือ มโนกรรม

บทความนี้สำรวจมิจฉาทิฏฐิและผลกระทบที่เกิดจากความเชื่อที่ผิด ทางศาสนาและจิตใจ ด้วยการอธิบายลักษณะของกิเลสต่างๆ เช่น โทสะและโลภะ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการบิดเบือนความจริงและผลกระทบที่เกิดขึ้นกับสังคมและบุคคล

ศาลาธรรมบท ภาค ๑-๘ (๒๘) เอส ภิยโย ปมุยหามิ สพฺพา มุนฺหนฺติ เม ทิสา, สามาวติ ม์ ตายสฺสุ ตัวญฺจ เม สรณ์ ภวาติ เรานี้เลือนหลงยิ่งขึ้น, ทิศทั้งปวงย่อมมืดตื้อแก่เรา, สามาวดีเอ๋ย เจ้าจงต้านทานเราไว้ และเจ้า

บทความนี้เน้นถึงความสำคัญของการไม่ประมาทซึ่งนำไปสู่อมตะและการหลุดพ้นจากความมืดมัวของโมหะ โดยแสดงให้เห็นว่าความไม่ประมาทและการเข้าใจในธรรมช่วยให้บัณฑิตบรรลุถึงนิพพานและหลุดพ้นจากความทุกข์ที่เกิดจากการป

៣២ เรื่องภิกษุหนุ่ม หีนํ ธมฺนํ น เสเวยฺย ปมาเทน น ส่วเส มิจฉาทิฏฐิ น เสเวยฺย น สิยา โลกวฑฺฒโนติ บุคคลไม่พึงเสพธรรมอันเลว ไม่พึงอยู่ร่วมด้วย ความประมาท ไม่พึงเสพความเห็นผิด ไม่พึงเป็น คนรกโลก. เรื่องพร

เนื้อหาบรรยายเรื่องภิกษุหนุ่มที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการประพฤติดี ไม่ประมาทในก้อนข้าวและการยึดถือในทำความสุจริต ผู้ที่ปฏิบัติธรรมจะมีชีวิตที่สงบสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เช่นเดียวกับคำสอนของพระเจ

៣២ เรื่องภิกษุหนุ่ม หีนํ ธมฺนํ น เสเวยฺย ปมาเทน น ส่วเส มิจฉาทิฏฐิ น เสเวยฺย น สิยา โลกวฑฺฒโนติ บุคคลไม่พึงเสพธรรมอันเลว ไม่พึงอยู่ร่วมด้วย ความประมาท ไม่พึงเสพความเห็นผิด ไม่พึงเป็น คนรกโลก. เรื่องพร

เนื้อหาเกี่ยวกับการไม่ประมาทในธรรม อันถือว่าเป็นแนวทางให้ผู้คนประพฤติธรรมให้สุจริต ผู้มีการปฏิบัติดี ย่อมมีความสุข ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า หลีกเลี่ยงการเสพความเห็นผิด และอยู่ร่วมกับสิ่งที่ดีเพื่อส่งเสร

ทำใจให้หยุดนิ่งจนกระทั่งเห็นดวงใสเท่าดวงจันทร์เท่าดวงอาทิตย์ ถ้าเห็น แล้วก็ไม่ปล่อยละทีนี้ นั่งนอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด อุจจาระ ปัสสาวะ ชำเลืองไว้เสมอ มองอยู่เสมอ ใจจรดอยู่เสมอไม่เผลอกันละ ไม่ให้ใจหลุด

การทำใจให้หยุดนิ่งเป็นกระบวนการที่ช่วยให้เราเห็นดวงธรรมที่เท่ากับพระจันทร์และพระอาทิตย์ โดยไม่หลุดจากจิตที่เกิดขึ้น เราต้องไม่เผลอใจและยึดมั่นในสิ่งที่เห็นเพื่อนำไปสู่ความไม่ประมาท ซึ่งเป็นหนทางสู่การ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 168 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 168 วิวรติ ฯ อย ปรมสุทโท ปรม สีม พนฺธติ ทสาหปรม อติเรกจีวร์ ธาเรตพฺพฤติ” อาทิ ปมาณวาจโกปี ทิสสติ

ในหน้า 168 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา, มีการวิเคราะห์และวิจารณ์คำถามเกี่ยวกับอภิธรรมที่ส่งผลต่อความเข้าใจในจิตและอารมณ์ โดยสรุปได้ว่า การเข้าใจจิตและความคิดนั้นเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาความรู้ด้านอภิธรรม ร

ประโยคส - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 382 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 382 สลยนฺตีติ สล กมฺปนาทีสุ อนุติวิกฤติ ธาตุติ เณณชาติอาทินา ณ โย การิตานณโณ โลป์ ฆฎาทีน วาติ ส

เนื้อหาพูดถึงการปรับใช้อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา เกี่ยวกับธาตุและกรรม โดยนำเสนอผ่านการอภิปรายถึง การปฏิบัติและการวิพากษ์ว่าสิ่งต่างๆ มีความสัมพันธ์อย่างไรกับการศึกษา มุมมองที่นำเสนอจะช่วยให้ผู้ศึกษามีความเ